Een kleine waarschuwing vooraf: dit is een lang verhaal. Met veel foto’s.

Warning: this is a long post with lots of pictures.

 

Vorige week moesten de finalisten van ‘the great British sewing bee’ een gedrapeerd shirt maken naar een Japans patroon. Aangezien wij dit jaar op vakantie gaan naar Japan en ik nog graag wat shirts wil maken om mee te nemen, was het idee om het shirt na te maken snel geboren. Het patroon dat ze gebruikten komt uit een Japans patronenboek, maar voor die twintig euro vond ik het nog wel de moeite waard om eerst te proberen om het na te maken 🙂

 

Last week one of the assignments on the finale of ‘the great British sewing bee’ was to make a draped shirt based on a Japanse pattern. Since we are going on holidays to Japan this year and I wanted to make some shirts to take with me, it seemed appropriate to recreate that shirt. The pattern they used is from this Japanese sewing book. But rather than spending twenty euros on a book, I decided to try and knock off the pattern 🙂

 

 

 

Als uitgangspunt gebruikte ik de Plantain van Deer and Doe en het bovenlijfje van de Lady Skater jurk. Daarvan maakte ik een patroon van de hele voorkant. Toen trok ik strepen vanuit de taille naar de bustehoogte, taille en heup aan de andere kant van het shirt (1). Die knipte ik door maar liet een klein stukje vastzitten. Vervolgens spreidde ik ze uit zodat er aan één kant een hoop lengte ontstaat (2). Vervolgens trok ik een rechte lijn van de heup naar de schouder (zorg er als je dit ook doet wel voor dat de schouder langer is dan op dit plaatje, waarom zie je later) (3). Dat is de helft van het patroon. Vervolgens kopieer je het patroon, verandert de voorkant-halslijn in een achterkant-halslijn en plakt ze aan elkaar aan de lange rechte kant. Ik gebruikte Vanessa haar blogpost als bron van inspiratie, vanwege de duidelijke foto’s van het patroon.

 

As a starting point I used Deer and Doe’s Plantain shirt and the bodice of the Lady Skater dress. I merged them together to a pattern of the entire front. Then I drew in lines from the waist on one side to the bust, waist and hip on the other side (1). I slashed and spread them to create length at one side (2). Then I drew a straight line from the hip to the shoulder (if you do this too, make sure that the shoulder on this side is longer than pictured here. You will see why later on) (3). I used Vanessa’s blogpost as a reference for this because of her clear pictures of the pattern.

 

 

 

 

Vervolgens maakte ik een proefmodelletje. Dat een bescheiden ‘drape’-je had. Iets minder dan ik had gehoopt. Het schoudergedeelte was tevens te kort waardoor de balans wat weg was. Ook was de mouw aan de andere kant een beetje te strak waardoor de halslijn scheef trok. Gelukkig kon ik dat voor dit shirt wel oplossen door een klein driehoekje stof in de zijnaad te zetten vanaf vlak onder de oksel. Daardoor is het toch nog best een draagbaar exemplaar geworden.

 

 

 

Then I made a test version. Which kind of had a baby-drape. At least not as much as I wished it would have! The shoulder seam on the draped side was too short wich messed with the balance of the shirt. The sleeve on the other side was too tight which made the neckline pull to that side. Fortunately I was able to fix that by sewing a gusset into the side seam, starting a little below the armpit. And so it did turn out wearable after all.

 

 

Om het verschil in mouwen wat minder te maken zoomde ik de ‘echte mouw’ een stuk korter.

 

To even out the difference in sleeve length I shortened the ‘real sleeve’.

 

 

 

 

Best goed toch, voor een experiment? Gelukkig maar, want ik vind het een leuker stofje dan ik van tevoren dacht… Tijd om het patroon aan te passen. Daar kan ik een heel stuk over typen, maar een plaatje zegt hier meer dan woorden denk ik.

 

 

Pretty ok for an experiment right? Fortunately, because I like the fabric way more than I did before sewing it up. Time to alter the pattern. I can type a lot about that but I can also show you a picture, which will tell everything you need to know.

 

 

 

Op één of andere manier doet dit me aan een high five denken 😉 Zoals je ziet heb ik het patroon op de middellijn doormidden geknipt, een beetje wijdte weggenomen bij de heup en wijdte en lengte toegevoegd bij de schouder. Dat maakte een wereld van verschil, kijk maar:

 

Somehow this reminds me of a high five 😉 As you can see I sliced the pattern through the middel, took out some width at the hips and added some width and height at the shoulder. It made a world of difference, look:

 

 

 

 

Dat is wat ik voor ogen had!

 

That is what I had in mind all along!

 

 

 

 

Ik denk dat het originele patroon nog wat meer ‘drape’ heeft, maar ik vind dit prima. Net even wat anders dan het standaard zwarte shirt dat ik vaak draag. En het past vast prima bij mijn vakantie shorts, die ik ook dit keer weer mee ga nemen op reis.

 

I do think the real pattern has more drape, but for me this is just fine. It’s different from the basic black tee I use to wear in summer. And I think it will look great wiht my holiday shorts, which I will take with me on holidays again.

 

 

 

Een happy end dus voor dit verhaal, veel geleerd en twee tientjes bespaard 😉 probeer jij wel eens patronen na te maken in plaats van te kopen? En zo ja, waarom doe je dit? Om er van te leren? Om geld te besparen? Of om een andere reden? Het valt mij de laatste tijd op dat er wel heel veel patronen uitkomen en dat heel veel ook op elkaar lijken. Daardoor ben ik minder geneigd om ze te kopen maar meer om ze na te maken met een patroon dat erop lijkt als basis. Ik heb zo’n idee dat ik daar vast niet de enige in ben?

 

So, a happy end to this tale: I learned a lot and saved 20 euro 😉 tell me, do you ever recreate a pattern instead of buying it? And if you do, why? For learning reasons, to save money, or someting else? Lately there are a lot of new patterns coming out and to me it seems they are starting to look more and more alike. To be honest, this makes me less inclined to buy them and more to recreate them from a similar pattern I already own. I’m wondering if this is just me or if there are more sewists that feel this way?