Hello Japanese kitties

Bestaat er een betere souvenir dan stoffen? Ik denk het niet. Het is weer een beetje vakantie als je er thuis iets van maakt, en elke keer als je dat draagt word je herinnerd aan die fijne vakantie. Deze stof kocht ik in Japan, toen we daar vorig voorjaar waren. De winkel heet Mihama Cloth en verkoopt allemaal coupons van stoffen, in verschillende lengtes.

Is there a better souvenir than fabric? I don’t think so. It’s a bit like the holiday again when you’re sewing, and every time you wear your garment you are reminded of a wonderful trip. This fabric was bought in Japan, last spring. The store is called Mihama Cloth and sells pre-cut lengths of all sorts of fabrics.

Eigenlijk wilde ik een ander patroon gebruiken voor deze stof, de Edith van Maria Denmark. Ik was alleen even vergeten dat ik maar 2.00 x 1.10 meter stof had en dat paste dus niet. Helaas pindakaas. Wat wel paste, was mijn eigen basispatroon met een gerimpelde rok. Hetzelfde patroon als ik voor het bovenlijfje van de Flamingo-jurk gebruikte. En voor nog een paar anderen, maar die zijn niet op mijn blog beland.

At first I wanted to use another pattern for this fabric, Maria Denmark’s Edith dress. However I forgot that there was only 2.00 x 1.10 meter of fabric and I coulnd’t make that work. My basic bodice came to the rescue and I added a gathered skirt. It’s the same bodice as the Flamingo dress, and some other dresses that haven’t made it to the blog.

Na -tig versies van dit bovenlijfje en elke keer weer wat schaven aan de pasvorm is het nu wel zo ongeveer perfect. Heel fijn om dit te kunnen gebruiken als basis voor allerlei andere soorten bovenlijfjes. Ik denk dat de volgende versie prinsessennaden krijgt.

After many incarnations and lots of fine-tuning it’s pretty much a perfect fit now. I love to play around and use it for all sorts of bodice shapes. Next up is probably a princess seamed version.

De rok is dus een gerimpeld exemplaar, bestaande uit twee rechthoeken van zelfkant tot zelfkant. De randen heb ik als naadtoeslag gebruikt en zijn dus nog zichtbaar aan de binnenkant.

So the skirt is a gathered one, I just cut two rectangles of the full width of the fabric and used the selvedges as seam allowances, which means that they are visible on the inside.

De stof is vrij stevig en ik denk dat dat de oorzaak is dat de onderkant van het bovenlijfje wat naar voren uitsteekt, zoals je kan zien op de foto hierboven. Als ik geen vestje aantrek dan doe ik denk ik een riempje om, zodat het wat beter afkleedt.

The fabric is pretty firm (a cotton broadcloth maybe?) which I think causes the front bodice to stick out a little at the bottom. You can see it on the picture above. If I’m not wearing a cardigan I’ll probably wear a small belt with this dress, to tame the sticking-out a bit.

Afgezien van dat maakt deze jurk me vrolijk. Wie wil er nou niet een jurk met Japanse gelukspoezen?

Aside from that this dress makes me happy. Who doesn’t want a dress with Japanese Lucky cats?

Nog een paar kleine details: de hals en armsgaten zijn afgewerkt met een beleg van biaisband en de zoom is met een kantje afgewerkt. Daar had ik precies genoeg van, op de centimeter af. Zou dat de invloed van de gelukspoezen zijn?

And some details: the neckline and armholes are faced with bias binding, and I used some lace tape for the hem. I had exactly the length needed in my stash. Maybe the Lucky cats had anything to do with that?