Het eerste exemplaar van dit rokje maakte ik van één van de twee stofjes die ik van Tine kreeg bij de Summer sewing swap. Er zit flink wat stretch in en dat vind ik altijd wel comfortabel.

The first one of these skirts is made from one of the two fabrics I got from Tine in the Summer sewing swap. It has a lot of stretch in it, which makes it really comfortable.

Het patroon komt uit Simplicity naaimode. Eerder maakte ik ook al ‘de jurk die niet wilde passen’ uit dit tijdschrift. Ik was gezien die ervaring een beetje op mijn hoede wat betreft de maatvoering,  hield me voor de zekerheid aan de maattabel en maakte een maat 40.  Dat blijkt dus aan de grote kant te zijn, ook door de stretch in de stof. Maar met dit model is dat niet zo erg, hij hangt gewoon wat verder naar beneden op mijn heupen. Wat meer een relaxte look zeg maar :o)

The pattern is from Simplicity naaimode, a magazine that contains a selection of Simplicity/New Look patterns . I’ve used one of the patterns for this dress, which just wouldn’t fit right. So I was a little wary of the sizing. I decided to follow the sizing and made a size 14. It’s a bit big, probably also due to the stretch in the fabric. But with this style of skirt it’s not really a problem, it just sits a little lower on my hips. A bit more of a relaxed style :o)

Hadden jullie de zakken al gespot? Ze zijn moeilijk te zien, gelukkig maar want ik heb mijn best gedaan om het patroon in de stof zo goed mogelijk door te laten lopen.

Did you spot the pockets? They are hard to notice. Luckily, because I made an effort to match the fabric as good as I could.

Het beleg aan de tailleband maakte ik van een restje zwarte katoen. De stof van dit rokje is best dik en het leek mij niet zo handig om een hele dikke tailleband te hebben.. Het was nog best een gedoe, want met de vlieseline erop was de katoen helemaal niet rekbaar, dus ik moest her en der wat trekken en duwen om het een beetje fatsoenlijk aan elkaar te krijgen. Aan de binnenkant is het beleg met de hand vastgezet, want met de naaimachine kwamen er allemaal frummels in. En dat is natuurlijk niet de bedoeling!

The waistband facing is made of some black left over cotton. The main fabric of this skirt is pretty thick and I was afraid it would be bulky. Attaching the facing was a bit of a fuss, I interfaced it and there was no stretch in it whatsoever. The waistband was of stretchy fabric so I had to push and pull a bit to make it work. I handsewed the facing at the bottom, because my sewing machine made it all frumpy. And we wouldn’t want that now do we?

Naast dat ik heel content ben met mijn rokje, ben ik ook zéér content met de foto’s! Mijn camera blijkt ook een handmatige focus te hebben, hoera 🙂 Geen onscherpe foto’s meer!

Besides being content with my skirt, I’m also really content with the pictures! I’ve discovered the tracking button on my camera, hurray 🙂 No more blurry pictures!