Dat is een tijdje geleden 🙂 Laat ik het zo zeggen: een drukke baan en een costumière-opleiding combineren laat niet zoveel tijd over voor voor-jezelf-naaien en bloggen. Maar vandaag heb ik eindelijk weer eens wat fotootjes gemaakt, dus er komen weer een paar blogposts aan.

It’s been a while 🙂 Let’s just say that having a pretty demanding job and going to sewing school at the same time doesn’t leave much time for leisure sewing and blogging. But today I finally took some pics so there are a couple of posts coming up.

 

 

Het patroon van dit jurkje bedacht en tekende ik zelf. Het bovenlijfje is wat langer gemaakt waardoor het wat bloest. Iets minder dan dat de bedoeling was, ik zal uitleggen hoe dat komt. Het blijkt dat je stoffen niet alleen voor het verwerken moet strijken om de kreukels eruit te halen, maar ook om eventuele krimp er alvast uit te halen. Wie had dat ooit gedacht… 🙈 Kortom: bij het persen van de naden bleek de stof nogal wat te krimpen in de lengte. Daardoor is zowel het bovenlijfje als de rok wat korter dan bedoeld.

The pattern for this dress is self-drafted. The bodice has a bit of extra length to make it blouse. It blouses less than intended and I’ll tell you why. Turns out that ironing your fabric before cutting it isn’t just to remove wrinkles but also to prevent it from shrinking after you’ve cut it. Who would’ve thought… 🙈 When I pressed the seams, the fabric shrunk in lenght, and so both bodice and skirt are shorter than I planned.

 

 

Jep, ook de coupenaad zit wat te hoog daardoor.

Yup, it also made the bust dart sit too high.

 

 

Gelukkig is het nog wel een draagbaar geheel. Ik vind de stof heel leuk, een crêpe met een lengtestreepje. Draagt ook heerlijk. De hals en de zoom zijn met een biaisbandje afgewerkt en in de taille zit een tunneltje met een elastiek. De zoom is een beetje afgerond, dat leek me een leuk sportief effect zo met de streepjes.

Fortunately it’s still pretty wearable. I really like the fabric, a crepe with a lengthwise stripe. It’s also pretty nice to wear. The neck and hem are finished with bias tape and the waist is elastic in a casing. The hem is rounded a bit, I thought that would give a nice sporty effect with the stripes.

 

Wat verder nog blijkt is dat zo’n elastieken taille best heel comfortabel draagt. En ik had nog een paar van die wat flutterige stofjes liggen waar ik eigenlijk nooit echt een goed patroon voor had. Dus maakte ik meteen nog een jurkje van hetzelfde patroon. Dit keer met een dunne crêpe met bloemenprint. De stof is net niet doorzichtig, maar wel een heel stuk dunner dan de blauwe met streepjes.

It also turns out that an elasticated waist is very comfortable to wear, and so I made another dress with this pattern. Again in a crepe fabric, a floral one this time, a bit thinner and flowy-er, almost see-through.

 

 

Sorry, mijn poseer-skills zijn wel een beetje afgenomen het afgelopen half jaar 😄

Sorry, my posing skills apparently declined if not disappeared in the last six months 😄

 

 

Dit keer met een wat langer rokje in een a-lijn. De mouwen zijn ook ietsje langer. Dit is mijn huidige favoriete jurkje. Het draagt zo fijn, en hoeft niet gestreken te worden. Het enige nadeel is dat het door de polyester stof na een dagje dragen echt wel in de was moet.

This time with a slightly longer skirt with more of an a-line. The sleeves are also a bit longer. This is my current favourite dress, it’s very comfortable to wear and doesn’t require ironing. The only downside is that due to the poly fabric, it needs to be washed after every wear.

 

 

Hier zie je dat het bovenlijf aan de achterkant wat meer bloest dan aan de voorkant. En dat het stress-eten van de afgelopen tijd toch wel een beetje zichtbaar begint te worden bij mijn buik, haha!

Here you can see that the bodice blouses a bit more in the back than in the front. And that I’ve grown a little stress-eating-induced belly lately, haha!

 

 

 

Ik denk dat er binnenkort (in de rekbaarste zin van het woord) nog een blauwe linnen versie met korte mouwen van dit patroon volgt, misschien wel met een kraagje. Dat vind ik wel echt het leukste van de opleiding, het patroontekenen en alle ideeën die je opdoet en nu dus ook ten uitvoer kan brengen. Nu alleen de tijd nog, maar is dat niet het probleem van alle naaisters?

I  also have a blue linnen short-sleeved version of this pattern planned (in the loosest sense of the word), with a collar and a button placket perhaps. Pattern making is without a doubt my favourite part of what we’re learning at school: all the posibilities and inspiration, and learning how to turn it into reality. The only thing missing is the time to do it all, but isn’t that every sewist’s problem?