Another Aldaia

In mijn stoffenvoorraad heb ik nog een stukje nepleer liggen. Ik stel me zo voor dat een Aldaia jurk van zwarte punto di Roma, met een kwart cirkel rok en een middenvoor stuk van dat nepleer heel gaaf is. Maar voordat ik in mijn geliefde nepleer (cq. plastic :)) ga knippen wilde ik eerst nog even kijken of het patroon goed past. De wikkelversie was prima, maar die is toch wat vergevender qua pasvorm. Ik had nog een stuk jaquard tricot liggen waar ik nog geen bestemming voor had, en deze versie van de Aldaia jurk was geboren.

In my stash is a piece of really nice pleather. I imagine a black ponte Aldaia dress with a quarter circle skirt and the center front panel from that pleather. But before I cut into it I wanted to test the fit of the bodice. I made the wrap version and it was good, but the wrap is a bit more forgiving in fit. I had some jaquard knit laying around and so this Aldaia dress was born.

 

 

Met deze (onder andere) rood-geel-zwarte jurk kan ik mooi de Duitse of de Belgische mannen aanmoedigen bij het WK volgend jaar, want het NL mannenelftal heeft het mooi verprutst. Van Oranjekoorts naar Mannengriep 🙂

With this (among others) red-yellow-black dress I can support the German or Belgian gents during the World Championship soccer next year, because the Dutch men really messed up. From Orange fever to man flu 🙂

 

 

De jurk zit prima. Ik denk dat ik voor de versie met het nepleer wel wat extra naad bij de prinsessennaad in het voorpand aanknip, voor de zekerheid. Het nepleer heeft wel een beetje stretch maar natuurlijk niet zoveel als tricot. Ook ga ik twee centimeter lengte aan het voorpand toevoegen ter hoogte van de buste. Voor de rest is het goed zoals het is.

The fit is fine. I think that for the version with the pleather I’ll cut a bit extra seam allowance at the front princess seam. The pleather has some stretch but not as much as this jersey. I’ll also add about two centimetres of length to the front bodice. Other than that, it’s good.

 

 

Voor het verlengen van de mouwen gebruikte ik de mouwen van de Plantain als voorbeeld. Dat is echt het patroon that keeps on giving!

For lengthening the sleeves I used the Plantain tee sleeves as a guide. That really is the pattern that keeps on giving!

 

 

Hallo v-hals! Die probeerde ik al wel eerder, maar lukte nooit zo goed als deze. Kleine overwinning 🙂

Hello v-neck! I’ve tried them before but they never worked this well. Small victories 🙂

 

 

Nu maar moed verzamelen om in mijn nepleertje te knippen…

Now I just need to gather up the courage to cut into my beloved pleather…

Pauline Alice Aldaia dress

Na wat ervaring opgedaan te hebben met punto stoffen dit jaar ben ik toch wel fan geworden. Daarom ging ik op zoektocht naar geschikte patronen. Ik kwam al snel de Aldaia jurk van Pauline Alice tegen. Een patroon dat je kunt mix-en-matchen: drie verschillende lijfjes, twee verschillende mouwen en een mouwloze versie, en drie verschillende rokken. En dat allemaal voor 8 euro (als je m zelf print). De berichten op internet zijn ook allemaal vrij positief over dit patroon en dus zat het al snel in mijn winkelmandje.

After getting to know ponte fabrics a bit better this year, I’m a convert. So I went looking for suitable patterns and quickly stumbled upon the Aldaia dress by Pauline Alice. It’s a mix-and-match kind of pattern with three different necklines, three different skirts, two sleeve and a sleevesless option all for 8 euros (if you print at home). A google search showed happy customers and so it landed in my shopping basket pretty quick.

 

 

Ik besloot een testversie te maken in deze stipjesstof.  Het lijkt net zwart maar is heel donkerblauw. Dit zijn de mouwen van view A, het lijfje van view B en de jurk van vieuw C. Met een beetje passen en meten kon ik deze maat 40 uit 2 meter stof knippen, met zelfs een beetje extra lengte aan de rok. Er was geen ruimte meer voor de bies voor onderaan de mouw, dus die is gewoon omgezoomd.

I decided to do a test run in this dotted ponte. It looks like it’s black but it’s actually a dark blue. The sleeves are view A, the bodice is view B and the skirt view C. With a bit of pattern tetris I was able to cut a size 40 out of 2 metres of fabric, and was even able to cut a few extra centimetres to the skirt pieces. There was not enough fabric for the sleeve bands so the sleeves are just hemmed.

 

 

Normaal ben ik niet zo’n fan van mouwen op ellebooglengte maar bij deze jurk vind ik het niet eens zo raar. De pasvorm is ook best goed, na verschillende exemplaren op internet te hebben gezien verhoogde ik de oksels op voorhand met 1,5 centimeter en dat pakte goed uit. Ik naaide de zijnaden op 1,5 centimeter in plaats van de 1 centimeter naadtoeslag die in het patroon zit, omdat het wat wijd leek te worden. Een volgende keer maak ik denk ik een maat 38, ook al is dat een maat kleiner dan wat de maattabel aangeeft.

I’m usually not a big fan of elbow length sleeves but somehow I quite like these. The fit is pretty good for a first try. After seeing some other versions online I raised the armholes by 1,5 centimetre and everything else is a size 40. I sewed the side seams at 1,5 centimetre instead of the 1 cm seam allowance that is included in the pattern because it was slightly big. Next time I’ll probably make a 38, even though that is a size smaller than the chart suggests.

 

 

De taille zit ongeveer 2 centimeter te laag, maar ik vind dat niet storend, het geeft wel een mooie balans. Door mijn hoge taille lijkt mijn bovenlichaam soms wat kort en propperig vind ik, en dat is in deze jurk niet zo.

The waist is about 2 centimetre too low but it doesn’t bother me, I think it makes the dress look well balanced. Because of my high waist my upper torso can look quite short but that isn’t the case with this dress.

 

 

De rok is wat korter dan ik gewend ben, en ik ben er nog niet helemaal over uit wat ik daar van vind. Ik ben niet zo gek op de bovenkant van mijn knieeën, en die zitten nog net vol in het zicht 😎 maar al die zes rokdelen verlengen daar had ik ook geen zin in, dus ik zal er maar mee moeten leren leven, haha.

The skirt is shorter than what I’m used to, and I’m not sure yet how I feel about that. The upper side of my knees is my least favourite body part and they’re in plain sight 😎 I didn’t feel like lengthening those six skirt parts though, so I guess I’ll just have to learn to live with it, haha.

 

 

De overslag zit op de perfecte hoogte, geen inkijk en ook geen onderjurkje dat er bovenuit komt piepen. De plooitjes die in de overslag verwerkt zitten maken het een mooi speels geheel en als je maag een beetje uitsteekt dan valt dat niet zo op. Een ideale jurk dus voor als je uit eten gaat 😉

The wrap is in the perfect spot: no gaping and it just covers my slip dress. The little pleats in the wrap are such a nice touch and they also hide a potruding upper stomach. So this would be a perfect dress to wear to a restaurant 🙂

Joechei, weer een fijne jurk erbij. Ik vind ‘m leuk en hij zit lekker. Er zijn een aantal kleine dingetjes die ik nog wil aanpassen aan het patroon maar dat komt in een latere versie wel. Op het Stoffenspektakel in september maar op zoek naar een paar mooie wintertricots!

Yay, another comfy dress in my wardrobe. I like how it looks and feels. There are some small things I want to adjust, but that’s for another version. I’ll go look for more winter jerseys when the big fabric market is in town in september!