In mijn vorige blogpost vertelde ik nog dat ik met mezelf had afgesproken dat ik meer kleuren zou gaan dragen. En wat doe ik? Ik maak een grijs rokje. Máár: it’s part of the plan. Veel kleuren staan bij grijs namelijk beter dan bij zwart. Vind ik zelf dan 🙂
En na al die rokjes heb ik mezelf gekroond tot:
En uiteraard hou ik mijn motto hoog:
En show daarmee ook meteen de nieuwe groene kleur op mijn muur!
Daar kun je nooit genoeg van hebben toch?
Plus: het was een gratis patroon. Ik wist niet zeker of het wel wat zou worden want 1. veel patroondelen en ingewikkelde werkbeschrijving, en 2. gerimpelde stukken bij de heupen. Maar hé, hij is heel leuk geworden!
Zwarte spijkerstof en de heupstukken van het bloemetjesstofje waar ik nog wat van overhad na dit rokje.
Het patroon zegt dat er een flap op de voorkant komt die met knopen sluit en daarachter zit de ritssluiting. Maar om de voorkant beter aan de laten sluiten heb ik dat dichtgemaakt en de knopen er voor de sier opgenaaid. De rits zit aan de achterkant. Het is een blinde rits, met mijn nieuwe blinde ritsvoetje. Nog lang niet perfect en een heel gefrummel, maar het zit vast en ik ben gematigd tevreden. In ieder geval niet ontevreden genoeg om hem eruit te halen en opnieuw in te zetten 🙂
Over het geheel ben ik wel heel tevreden! Iets aan de strakke kant maar het is een stretch spijkerstof en die rekken in het dragen meestal nog.
En dan nu de foto’s:
Volgende keer even rechttrekken voor de foto 🙂 en wachten op daglicht i.p.v. flits gebruiken!
Maar wel even opbiechten: het zwarte rokje is al een paar weken oud… en al vaak gedragen! Ik dacht altijd dat zo’n smalle rok mij niet zou staan ivm flinke heupen. Maar in Mad Men zag ik dat dat toch prima kon. En dus maakte ik eerst een simpele zwarte:
(let vooral op mijn toffe nieuwe schoenen, maar niet op de vieze spiegel. En wel weer op het blauwe shirtje, dat ik ook zelf heb gemaakt, maar door de vieze spiegel niet van dichterbij te fotograferen was)
Hij is niet helemaal super gelukt, de tailleband loopt aan de voorkant met een punt naar beneden en die steekt een beetje raar uit. Daarnaast had ‘ie eigenlijk ook wel een maatje kleiner gekund (he, wat naar). Maar in het zwart vallen die beide dingen niet erg op, ik vind hem zelf prima staan en hij zit lekker, dus ik klaag niet.
Maar toch.
Het kon beter. En daarom maakte ik afgelopen weekend toch een nieuwe versie. In deze feestelijke (en syntetische…) blauwe glimstof. Niet helemaal een maat kleiner maar aan de zijnaden net iets smaller gemaakt. En die zit een stuk beter. Maar daar heb ik dan weer geen foto’s van. Wel dezen:
Stof & rokje. Zit net wat mooier doordat het iets strakker zit. En omdat er wat stretch in de stof zit, is het nog comfortabel ook. En daardoor ook weer geschikt voor het kerstdiner! Helemaal goed dus.
En maar weer door naar het volgende project: een winterjasje, retro-achtig modelletje met driekwart mouwen:
Als uitsmijter nog een foto van mijn schoenen, omdat ze zo leuk zijn.
Ik ben écht een slechte blogger. 9 Oktober was de laatste post! En in de tussentijd heb ik alweer van alles gemaakt, 2 rokjes, 2 jurkjes, en een jasje. Die laatste was én te groot én een model dat mij helemaal niet stond, dus die heeft zijn weg gevonden naar iemand anders (hoop ik, ik had hem aan mijn moeder gegeven maar zij paste hem ook niet, en zij zou kijken of ze iemand er blij mee kon maken).
Maar goed. Elke keer als ik klaar ben met een naaisel dan is het óf donker (dus geen mooie foto’s) of ik heb een weekendhoofd (en dat is dus niet geschikt voor publicatie op het web). Maar vandaag heb ik foto’s gemaakt en ik had nog een paar van een tijdje terug en zélfs een actiefoto van één van de jurken. Komen ze:
1. het rokje van vandaag:
Jep, weekendhoofd.
Op deze foto’s heb ik m’n shirtje er bij ingestopt. Vond ik wel leuk, maar ik twijfel een beetje. Er overheen voelt comfortabeler (omdat ik dat altijd doe). Maar staat het ook leuker? Oordeel zelf, op basis van boven- en onderstaande foto’s. Reacties zijn welkom!
Het stofje van dit rokje vind ik zó leuk, ik kocht het op de Holy Stitch in de Blokhuispoort. Op de foto’s is het niet heel duidelijk, daarom nog een kleine close-up:
Het modelletje, een simpel A-lijn rokje, komt uit de Knip van juni 2010 of 2011, dat weet ik zo niet meer. Ik maakte hem een maatje te groot zodat de tailleband op mij heupen rust i.p.v. in te taille, dat vind ik lekkerder zitten. De zakken nam ik over van een ander rokje, want zakken zijn zo fijn.
2. blauw jurkje
Ook bij dit jurkje liet ik de mouwen eraf, anders zou het wel erg KLM-erig worden 🙂 Foto’s zijn een beetje donker en bibberig helaas.
De kleur vind ik erg tof, maar ik weer niet of het model wel zo flatteus is. De tailleband is iets te hoog voor mijn taille en zit daardoor niet precies op het smalste deel. En omdat mijn maag iets naar voren zit en juist daar de tailleband deels overheen loopt, kleedt het niet heel slank af, zacht gezegd. Maar omdat er geen mouwen aan zitten draag ik dit jurkje meestal met een vestje en dan valt dat totaal niet op. De stof is een soort sjieke joggingsstof en zit dus heerlijk. Al met al maar weer een geslaagd project.
3. Actiefoto van de andere jurk
Nou ja, veel zie je er niet van. Het is een soort nep-wikkeljurk, wel mooi geworden maar er moet nog e.e.a. worden aangepast. Ik wil hem nog ietsje korter maken en het viel mij opeens op dat de ene mouw wel iets van 3 cm verder van de hals is aangezet dat de andere. Dat lijkt een beetje raar, en moet dus anders. Maar nu nog tijd&zin maken, want iets nieuws beginnen is natuurlijk leuker dan iets ‘oud’ weer aanpassen!
Nou, dat waren even heel wat foto’s in één post! Dan ga ik nu weer vrolijk verder, met een jasje in de naailes (want: moeilijk!!) en thuis een makkelijk tricot shirtje met een watervalhals, in dit kleurtje:
Een mooie donkere petrol dus. Het is heel dun en flutterig, dus ik hoop dat het een beetje lukt. En dat ik er binnen 2 maanden over geblogd heb 🙂
Vorige week zondag was ‘ie al af en kon ‘ie aan naar het terras. Waar ik er meteen een vlek in maakte.
Wat voor nieuw gekochte kleren geldt, geldt kennelijk ook voor nieuwe zelfgemaakte kleren: de helft van de tijd maak ik er de eerste keer dat ik ze draag vlekken in. Die er gelukkig over het algemeen wel weer uitgewassen kunnen worden. En zo ook deze. Dit is ‘m (de rok overigens, niet de vlek):
Zoals te zien is, behoort strijken niet bepaald tot mijn talenten. Gelukkig zijn er een hoop andere dingen die ik wel kan.
Zelf ben ik heel tevreden met mijn rokje. Één puntje van kritiek (op mezelf, dus dat mag): de blinde rits. Tenminste, het zou een blinde rits moeten zijn. Maar het is meer een slechtziende rits geworden, aangezien hij her en der toch tussen de stukje stof door piept. Ach, een kniesoor die daar op let!
IngeMaakt 