stoffenspektakel

Het was liefde op het eerste gezicht met dit stofje op het Stoffenspektakel. Er lagen een paar couponnetjes van en ik nam er eentje mee. Het grappige is dat van de vier stoffen die ik er kocht, dit de eerste was die ik knipte, maar de laatste die ik ook daadwerkelijk naaide. Ach, sommige projecten moeten nou eenmaal even sudderen, denk ik zo.

It was love at first sight when I saw this fabric at the big fabric market when it was in town. There were a few remnants of it and I took one home. Funny thing is that out of the four fabrics I bought, this was the first one I cut up but the last one I’ve sewn up. Some projects just need a bit of stewing, I guess.

Ik maakte er een Colette Ginger van, met een paspelbandje in de taille en de rechte tailleband. De Ginger maakte ik al eerder, dus ik diepte het patroon op uit de verzameling en ging aan de slag.

I turned it into a Colette Ginger, used the straigh waistband option and added piping to it. I had used the pattern before so I dug it up out of the stash and went for it.

Het was wellicht beter geweest om die oude Ginger nog even aan te trekken (kun je nagaan hoe vaak ik die draag…) want hij is te groot verdorie!

It would probably have been better to try on that old Ginger before cutting my fabric (you can tell how often that one gets worn…) because this skirt is too big, damnit!

Gelukkig is daar een vrij simpele oplossing voor, zodat het toch nog een beetje draagbaar is.

Fortunately, there is an easy solution to still be able wear it.

Toch baal ik er wel een beetje van. En omdat dit rokje supernetjes in elkaar zit (het zorgde voor mijn 2016-doel van nieuwe technieken uitproberen) met het paspelband en al heb ik ook écht geen zin om het uit elkaar te halen en in te nemen.

I am a bit bummed though. And because this skirt is really well executed (it kickstarted my 2016-goal of trying new techniques) and has piping an all I really don’t want to take it apart to take it in.

Ach ja, je kunt niet altijd winnen jammer genoeg. Volgende keer beter, en dat weet ik zeker want ik heb gewoon nóg een Ginger gemaakt, in spijkerstof en een kleinere maat, en die is supergoed gelukt en past ook nog goed. Maar die bewaar ik even voor een volgende post, anders worden het wel érg veel foto’s.

Can’t win them all I guess. Better luck next time! I’m sure of that because right after this one I made another Ginger, in denim and a smaller size, which turned out just as good and fits good as well. I’ll save it for another post though, to prevent photo-overload.

Heb jij wel eens iets gemaakt wat tegelijkertijd supergoed gelukt en toch een beetje mislukt was?

Did you ever make something that was both well made and a bit of a failure at the same time?

Een oma-jurk? Dat leg ik straks nog wel uit.

Kondigde ik in mijn vorige post nog aan dat er een jurk zou komen van dat blauw-roze stofje en dat dat wel even zou duren… Niet dus. Hij is al klaar! Wel van een andere stof, die ik afgelopen maandag op het Stoffenspektakel kocht. Het patroon dat ik gebruikte, gaf aan dat het voor een katoenen stof was. Dat was de blauw-roze niet, en dus was er een kleine change of plans.

In het patroon horen eigenlijk mouwen, maar omdat ik die 1. niet mooi vond, en 2. ik graag een zomerjurkje wilde maken van dit stofje, heb ik die er maar af gelaten. Bijkomend voordeel was dat ik anders niet genoeg stof had 🙂

Het patroon had ik woensdagmiddag in elkaar geplakt en uitgeknipt. Deze patronen print je uit en dan plak je de A4-tjes aan elkaar. Er staat dan ergens een vierkantje van 10×10 cm zodat je kunt kijken of je patroon op de goede schaal is afgedrukt. Mijn vierkantje was geen 10×10 maar 9,7×9,7 dus toen ik de maat moest kiezen heb ik even lopen rekenen. Ik was heel trots dat ik met mijn reken-onkunde toch had uitgerekend welke maat ik moest hebben.

Donderdag op de naailes knipte ik de stof en gister zat ‘ie al een heel stuk in elkaar. Even passen, en ondanks al mijn ‘slimme’ rekenwerk was ‘ie veel te groot 😦

Innemen dus maar. Op de gok naaide ik een nieuwe zijnaad op ongeveer een centimeter van de ‘oude’, waardoor de omtrek ongeveer 4cm kleiner werd. Dat was een stuk beter. Nog steeds losjes, maar omdat er nog een strik aan de achterkant zou komen vond ik dat niet zo erg. En toen de strik er éénmaal in zat bleek het ook prima te zijn, alleen bij de hals en de armsgaten is het nog wat ruim, maar verder niet storend.

So far so good dus. Maar waarom dan deze titel? Toen de jurk bijna af was, showde ik hem aan M. Ik ben altijd benieuwd wat hij vindt van mijn creaties. Hij reageerde niet heel enthousiast. ‘Een beetje een oma-jurk’, zei hij. Ik vind dat zelf helemaal niet, maar misschien heb ik wel een beetje last van een roze naai-bril, dat ik alles wat ik maak mooi vind? Daarom ben ik ook heel benieuwd wat jullie ervan vinden. Kijk en oordeel zelf: