En dat was dus echt een verademing na de strijd met de vorige.

Dit is een patroon van Colette Patterns, de Macaron. Ik had dit patroon al een tijdje in huis, maar ik durfde er eigenlijk niet zo goed aan te beginnen. Het bovenlijf zag er zo ingewikkeld uit… Maar de laatste tijd had ik eigenlijk vooral veel makkelijke dingen genaaid (rokjes, shirtjes van tricot) en nu had ik wel weer eens zin in wat ingewikkelders. Een duik in mijn patronen en stoffen leverde deze combinatie op. Eerst was ik niet helemaal zeker van de combinatie maar ik vind ‘m uiteindelijk erg leuk geworden.

En wat dus heel fijn was: hij paste meteen, en precies. Er zijn echter wel een paar dingetjes waar ik niet hélemaal tevreden over ben: de rits (zie foto straks) en het rokdeel. Die heb ik een maat groter gemaakt dan het bovenlijfje, omdat dat overeenkwam met de maten op het patroon. Maar achteraf was dat niet nodig geweest, het valt best wijd nu. De bright side: daardoor kan ik wel op de fiets met deze jurk. Zo is er altijd wel iets positiefs van te maken toch 🙂

Waar ik dan weer wél heel tevreden mee (en trots op) ben, is hoe strak het bovenlijf in elkaar zit, en dan met name de bustelijn. Ik was een beetje bang dat dat heel rommelig zou worden, maar dat was gelukkig niet het geval. En waar ik helemaal trots op ben, is op hoe de ruitjes matchen aan de zijnaden van de rok. Ik had nog nooit eerder ruitjes gematcht en het is hartstikke goed gelukt. Hoera!

Het bewijsmateriaal:

 Past precies! Alsof ‘ie voor mij gem… oh wacht eens, dat is ook zo!

Indien je je afvraagt waar mijn handen zijn:

In de zakken, die heel vernuftig in de plooien zijn verstopt.

De achterkant. Hier zie je wel dat de rok toch wat aan de ruime kant is. Al past dat wel weer bij mijn ballonkuiten 🙂

De rits, niet helemaal strak & onzichtbaar.

Perfect gematchte ruitjes!

En als uitsmijter nog een zijaanzicht. Zélfs van de zijkant is het een flatteus model.

Zo, dat was het wel weer. Tot de volgende keer!