Plantain | IngeMaakt

Zo, op de laatste dag van het jaar is het tijd om vooruit te kijken. Bij de Top5 van Gillian hoort eigenlijk ook een deel over highlights en reflecties, maar ik heb eigenlijk niet zoveel zin om daar uitgebreid bij stil te staan. Korte samenvatting: 2015 was een tof jaar, veel leuke dingen. Minpuntje: dat onze kat overleed.. Naai-reflectie: door de aankoop van een coverstitch machine heb ik veel tricot dingen genaaid. Zo, hebben we dat ook weer gehad 🙂

On the last day of the year it is time to look forward. The Sewing Top 5 does include highlights and reflections but I’m not really in the mood for doing that. A short summary: 2015 was a great year, with lots of good things happening. Sad thing: our cat died.. Sewing-reflection: because I bought a coverstitch I sewed a lot more jersey things.

Ik dacht, laat ik dat nog maar eens onderstrepen met foto’s van dit Plantain-shirt, waarvan ik twijfelde of ik er wel een aparte blogpost over moet schrijven. Probleem opgelost!

To illustrate that reflection, here are some pictures of a recently made Plantain shirt, which I doubted whether or not to write a dedicated blogpost on. Problem solved!

Doelen/Goals

Goed, over naar de doelen. Daar moest ik een poosje over nadenken. Heb/Wil ik eigenlijk wel doelen, qua naaien? Ik ben niet zo’n doelen-mens. To-do lijstjes word ik ook al niet vrolijk van. Toch kwam ik met twee (jaja) doelen op de proppen voor komend jaar.

Right, on to the goals. I had to think about this a bit. Wasn’t sure if I had/wanted any. I’m not a goal-person. To-do lists aren’t really my thing either. In the end, I settled for two goals for the upcoming year.

Het perfect passende strakke t-shirt patroon maken / making a perfectly fitting pattern for a slimfit t-shirt

Ik ❤ zwarte strakke shirtjes. Die kocht ik altijd in de winkel, van die basics voor een tientje, meestal bij de Sting. Maar het valt me al een tijdje op dat ze, waar ze bij de buste en taille goed passen, eigenlijk te strak zijn bij mijn heupen. In de spiegel zie je dat nog niet eens zo erg maar op foto’s wel. De zoom kruipt wat omhoog en dan ziet het er gewoon raar uit. Komend jaar wil ik op basis van de shirts die ik heb en de schouders en mouwen van de Plantain hét perfecte patroon voor mijn lijf maken. Zodat ik er honderden van kan maken (niet allemaal zwart uiteraard). Startpunt: meer leren over negative ease en het maken van patronen voor tricot stoffen. Dus als iemand nog leestips heeft daarover, dan hou ik me aanbevolen!

I ❤ black slim-fitting tees. They go with everything. I used to buy them in the store, usually at the Sting. Lately I started noticing that while they fit me well at the bust and waist, they are a bit too small at the hips. It’s not really noticeable in the mirror, but you can see it on photo’s. The hem crawls up and then it just looks messy. So, next year I’ll try to use the shirts I have and the Plantain tee shoulders and sleeves to create the perfect fitted tee for my body. So I can make a hundred of them (not all black, obviously). First up: learning more about negative ease and patternmaking for knit fabrics. So if you have any recommendations for reading material, please share!

2. Nieuwe technieken uitproberen / try new techniques

Hiermee ben ik altijd zo’n muts. In mijn hoofd werkt het zo: he, dat heb ik nog nooit gedaan > dat is vast heel moeilijk > ik weet niet of ik dat wel kan > uitstellen. Terwijl het in het echt meestal zo werkt: laat ik dat eens uitproberen > he, dat is eigenlijk best makkelijk. Dus: in 2016 ga ik nieuwe dingen niet meer uitstellen omdat ik denk dat het heel moeilijk is ~~en ik het toch niet ga kunnen~~. Zo.

This is something with which I am such an old cow. In my mind, it goes like this: hey, I’ve never done that before > it must be really hard > I’m not sure I can do that > procrastinating. In real life, it usually goes like this: let’s just try it > hey, it’s not that hard! So: in 2016 I’m not going to procrastinate trying new things because they seem difficult ~~and I think I will not be able to do them~~. There, I said it!

Stitching in the ditch. It’s not that hard!!

Dat waren ze, lieve lezers. En dat was ook 2015. Bedankt allemaal voor jullie bezoekjes, reacties en interacties op sociale media. Ik waardeer dat heel erg, en wens jullie een mooi, warm en liefdevol 2016!

That’s all, dear readers. And that’s it for 2015. Thank you for reading my blog, commenting and the interactions on social media. I really appreciate it, and wish you a wonderful, warm and loving 2016!

Een t-shirt. Hoe bijzonder is dat nou? Nou, voor mij best bijzonder. Ik probeerde heel lang geleden al een paar keer om leuke shirts te maken (hier bijvoorbeeld, en hier). Het was nooit een doorslaand succes. Soms vond ik ze toch niet zo mooi, en meestal was ik niet tevreden met de pasvorm, vooral bij de schouders. Dus probeerde ik het maar niet meer.

A t-shirt. How special can it be? Well, pretty special for me. I’ve tried making some shirts a long time ago (like here, and here). It was never a succes story. Sometimes I didn’t like the way they look. Sometimes I didn’t like the way they fit, especially at the shoulders. So I kind of stopped trying.

Op naaiblogs zag ik met grote regelmaat prachtige t-shirts verschijnen. Inspirerend, dus toen ik laatst een paar fijne spijkerbroeken kocht begon het toch wel weer een beetje te kriebelen. De Plantain van Deer and Doe leek me wel wat. Een beetje wijd uitlopend aan de onderkant, dat vind ik wel mooi op een strakke spijkerbroek. En gratis 🙂 En ik had nog een leuke viscose tricot in mijn stoffenkast liggen. En dus ging ik aan de slag.

There are many bloggers that make gorgeous t-shirts. Very inspiring! A while ago I bought some pairs of jeans and that gave me new energy to try again. I decided to start with Deer and Doe’s Plaintain shirt. Fitted at the top and looser on the bottom, perfect for pairing it with skinny jeans. And free 🙂 And I had a length of some nice viscose jersey in my stash. And so I went for it.

Dit is ‘m. Een t-shirt 🙂

So, here it is. A t-shirt 🙂

Het past! Precies zoals ik dat wil! Oke, de volgende keer ga ik de halslijn iets minder wijd en laag maken, een halve centimeter ongeveer. Voor de rest ben ik heel tevreden. Zelfs de schouders! Qua maat is dit vanaf de taille naar boven een 36 en daaronder ongeveer een 34 denk ik. Ik liet het patroon in eerste instantie vanaf de taille naar beneden uitlopen naar een 38 omdat dat was wat de maattabel zei, maar dat was wat te wijd en dus nam ik ‘m wat in. Verder gebruikte ik de lengte van de grootste maat en tekende ik er aan de achterkant nog wat extra lengte aan, zodat ‘ie precies over mijn billen valt.

It fits! Just as I want it! Ok, next time I’ll make the neckline just a smidge less wide and low, like 0,5 cm. I’m happy with everything else. Even the shoulders! Sizewise this is a 36 above the waist and about a 34 at the waist and hips. Initially I made a 36 waist and graded to a 38 at the hips as the size chart suggested, but it was a bit big so I took it in. I used the length of the biggest size and added a bit more at the back, so it covers my bum.

Het is wel een beetje wennen hoe dit shirt eruit ziet van de zijkant. Meestal draag ik strakkere shirts, maar bij wat wijdervallende rokjes of broeken. Omdat deze broek al strak is wilde ik juist een wat wijder vallend shirt. Het voelt alsof het niet erg flatteert, terwijl ik dat bij andere mensen helemaal niet zo vind. Misschien gewoon even wennen? Niet zo kritisch zijn op mezelf?

I do however have to get used to the side view. I usually wear more fitting shirts, paired with skirts or wider pants. I wanted to pair these jeans with a looser fitting shirt because they are tight. But I’m not sure how flattering this looks on me, while I never question this when I see other people wear shirts like this, I just like it. Maybe it takes a bit of getting used to? Or maybe I should stop being overly critical?