Camí number five…

… op het deuntje van Mambo no 5. Heb ik je nu een earworm gegeven? Haha, sorry!

… to the tune of Mambo no 5. Did I just give you an earworm? Haha, sorry!

 

 

Deze jurk maakte ik alweer een tijdje terug, volgens mij nog voor de zomer. Het is de Camí van Pauline Alice, één van mijn favoriete patronen. Ik deed een paar kleine aanpassingen: een pas op het achterpand, en een borstzakje op het voorpand. Verder nog wat versiersels met mintgroen biaisband, om die kleur wat op te halen in de stof. Dat was voor het eerst dat ik dat soort versiersels maakte, en het was erg leuk om te bedenken en te doen moet ik zeggen.

This dress was made a while ago, I think even before summer started. It’s a Camí dress, by Pauline Alice. One of my all-time favorite patterns. I added some small design elements: the back has a yoke and the front has a little pocket. I also used mint green bias tape for some embellishments. It was the first time I did that, and I must say it was so much fun to think up and execute.

 

 

De stof komt van de Jan Sikkes hier in Leeuwarden en het is een viscose-linnen mix. Heerlijk soepel en luchtig. Het was heel gemakkelijk te verwerken, alleen is de taille tijdens het maken een beetje uitgerekt. Eerst baalde ik daar wat van maar het blijkt dat een wat wijdere taille wel heel fijn is als het warm is, en door de luchtige stof valt het evengoed prima.

The fabric is from my local fabric shop, it’s a viscose-linen blend. Very airy and it has a great drape. also easy to work with, although the waist did stretch out a bit when I gathered the skirt onto it. At first I was a bit bummed about that, but it turns out a less fitted waist is really a gift in warm weather, and because of the drape in the fabric it still looks good.

 

 

Het zakje valt door het bandje een stuk beter op. De knopen zijn min of meer dezelfde kleur als het biaisband. Ik was bang dat het bruin in de print de overhand zou krijgen en daarom koos ik voor mintgroene details.

The bias tape makes the pocket stand out more. The buttons are more or less the same colour as the bias tape. I was worried the brown parts of the print would prevail, that’s why I chose the mint green for details.

 

 

Hier zie je duidelijk dat de taille iets ruimer is dan in mijn andere versies.

Here you can see that the waist is bigger than in my other iterations.

 

 

Tot zover mijn eerste avonturen in het versieren van stoffen. Heel leuk om te doen, maar ik ben toch niet zo van de frutsels en detaillering. Maar misschien ga ik het toch wat vaker doen, want het geeft een leuk effect, en het kan dus ook gewoon subtiel. Hou jij van versieren met frutsels en bandjes enzo?

So far my first steps into embellishment. It was fun to do, and to discover that embellishment can also be pretty subtle. I might try it more often. How about you, do you like embellishing the things you make?

 

Kirsten Kimono Tee dresses

Herken je dat, dat je sommige kledingstukken maakt omdat je ze wilt maken, en andere omdat je ze wilt dragen? Deze jurkjes vallen voor mij in de laatste categorie. Het kwam de laatste paar weken al een paar keer voor dat ik ’s ochtends dacht ‘als ik toch eens een lekker flutterig viscosetricot jurkje had, dan was dat toch ideaal geweest voor vandaag’. Maar ik had eigenlijk totaal geen zin om er eentje te maken. Ik had wel stoffen in voorraad (uiteraard 😎) maar wist niet zo goed welk patroon ik wilde gebruiken, had geen zin om die dunne stofjes te knippen enzovoorts.

Tot afgelopen woensdag, de eerste dag van mijn vakantie (hoera!). Toen dacht ik nogmaals aan die jurkjes, en hoe fijn die zouden zijn voor de vakantie. Ik lag nog lekker in bed met een bakje koffie en de laptop, en ik keek op de H&M site of ze daar misschien leuke jurkjes hadden. En opeens was daar de inspiratie: ik had nog een half in elkaar geplakt exemplaar van de Kirsten Kimono tee van MariaDenmark liggen. Ooit begonnen aan elkaar te plakken omdat ik dacht dat ik een ander patroon van haar geprint had (lekker snugger). Er moesten nog welgeteld 3 A4tjes geplakt worden. Dat kon ik nog wel opbrengen. Ik knipte een maat M, uitlopend naar een L op de heupen zodat het daar niet te strak zou zitten, en verlengde het patroon met 27,5 centimeter. De zijnaden verbreedde ik bij de zoom aan beide kanten nog met 2 centimeter voor een beetje flair in de rokjes en ik voegde een middenachternaad toe.

 

 

Do you recognize this: some clothes you make because you want to make them, and some because you want to wear them. These dresses fal in the latter category. The last few weeks I have noticed that my wardrobe could use a few loose-ish fit viscose knit dresses, but I didn’t feel like making them. I did have some fabric stashed (ofcourse 😎) but didn’t know what pattern I wanted to use, didn’t feel like cutting those fluttery fabrics etcetera.

Untill last wednesday, the first day of vacation (yay!). I was thinking about those dresses again, in bed with some coffee and my laptop. I was browsing the H&M website to see if there were dresses that would fit the bill and suddenly I knew what to do. I had a half put together pattern of the Kirsten Kimono tee by MariaDenmark laying around, which I started taping together because I thought I had printed out another one of her patterns (how clever, ahem). There were only 3 A4’s to go so nothing I coulnd’t handle. I cut a size M and graded to an L at the hips for a casual fit. Then I lenghtened the pattern bij 27,5 centimetres and added 2 cm of width to the side seams at the hem for a little bit of flair. I also added a CB seam.

 

 

Het eerste exemplaar is van een zwarte viscose tricot met donkeroranje stipjes, ik geloof dat ik die ooit eens als couponnetje heb gekocht ergens. Jaren geleden al. Deep stash hier beste mensen! De mouwtjes zijn afgewerkt met een bies, afgekeken van de Odette uit de La Maison Victor (ook een kandidaat als patroon voor deze jurkjes maar de Kirsten Kimono tee is wat getailleerder). Alles is verder met de lockmachine genaaid behalve de zoom, die deed ik met de cover.

The first one is in a black viscose jersey with dark orange dots, which I probably bought somewhere as a remnant years ago. Deep stash baby! The sleeves are finished with a band, inspired by the Odette top from La Maison Victor (which was also a contestant as a pattern, but this one has more waist shaping, which I preferred). Everything is sewn on the overlocker except for the hem, which is coverstitched.

 

 

 

De achterkant lijkt een beetje raar, maar dat komt omdat ik ‘m op de fiets aan had gehad 🙂

The back side looks a little wonky but that’s because I wore it while riding my bike 🙂

 

Vervolgens ging ik aan de slag met het volgende stofje: een hele zachte zwart-witte tricot. Volgens mij ook viscose, maar hij valt wat anders dan de eerste. Minder rek in de lengte en hij ‘plakt’ wat meer. Daarom moest ik deze een flink innemen op de rug. Laat ik daar nou precies die middenachternaad voor hebben toegevoegd 😁

Up next was another knit, this time in black and white dots. Probably viscose as well but this one has a different hand: less lengthwise stretch and it clings more. I had to take it in quite a lot at the CB for it to hang well. But hey, that’s why I added the CB seam 😁

 

 

 

 

Toen waren de stofjes die ik in mijn hoofd had op, maar mijn naai-zin nog niet, en dus dook ik nogmaals in mijn voorraad. Ik trok er nog een stofje met gele bloemen uit, dat ik ook gekocht had om er een maxi-rok mee te maken, maar nadat ik er ook eentje voor mijn schoonzusje had gemaakt was er te weinig stof over. Voor dit jurkje was er net genoeg als ik het een beetje korter maakte. Na het knippen bleek dat er nog genoeg stof over was om een band voor de zoom te maken, mits ik die in de lengterichting van de stof knipte. De rek zat gelukkig ook in de lengte dus dat kon prima.

Then the fabrics I had in mind were finished, but I had the energy to make another dress. So I went to my stash and took out another viscose knit, with yellow flowers. I had bought this last year to make it into a maxi skirt, but after I had made one for my sister-in-law, there wasn’t enough fabric left. There was juuust enough for this dress if I shortened the hem a bit. After cutting it turned out that I could also cut a hem band, when cutting it lengthwise. Luckily the fabric has enough lenghtwise stretch to make that work.

 

 

 

 

Nu ben ik dus helemaal klaar voor de vakantie! Deze jurkjes en een paar lange onderbroeken is alles wat ik nodig heb, haha. Ik ben wel benieuwd, maak jij ook onderscheid tussen dingen die je wilt maken en dingen die je wilt dragen maar niet per sé zin hebt om te maken?

So now I’m ready for the holidays! These dresses and a couple of long underpants are all I need, haha. I’m curious, do you make the distinction between things you want to make and things you want to wear, but not neccesarily like making?

Pauline Alice Aldaia dress

Na wat ervaring opgedaan te hebben met punto stoffen dit jaar ben ik toch wel fan geworden. Daarom ging ik op zoektocht naar geschikte patronen. Ik kwam al snel de Aldaia jurk van Pauline Alice tegen. Een patroon dat je kunt mix-en-matchen: drie verschillende lijfjes, twee verschillende mouwen en een mouwloze versie, en drie verschillende rokken. En dat allemaal voor 8 euro (als je m zelf print). De berichten op internet zijn ook allemaal vrij positief over dit patroon en dus zat het al snel in mijn winkelmandje.

After getting to know ponte fabrics a bit better this year, I’m a convert. So I went looking for suitable patterns and quickly stumbled upon the Aldaia dress by Pauline Alice. It’s a mix-and-match kind of pattern with three different necklines, three different skirts, two sleeve and a sleevesless option all for 8 euros (if you print at home). A google search showed happy customers and so it landed in my shopping basket pretty quick.

 

 

Ik besloot een testversie te maken in deze stipjesstof.  Het lijkt net zwart maar is heel donkerblauw. Dit zijn de mouwen van view A, het lijfje van view B en de jurk van vieuw C. Met een beetje passen en meten kon ik deze maat 40 uit 2 meter stof knippen, met zelfs een beetje extra lengte aan de rok. Er was geen ruimte meer voor de bies voor onderaan de mouw, dus die is gewoon omgezoomd.

I decided to do a test run in this dotted ponte. It looks like it’s black but it’s actually a dark blue. The sleeves are view A, the bodice is view B and the skirt view C. With a bit of pattern tetris I was able to cut a size 40 out of 2 metres of fabric, and was even able to cut a few extra centimetres to the skirt pieces. There was not enough fabric for the sleeve bands so the sleeves are just hemmed.

 

 

Normaal ben ik niet zo’n fan van mouwen op ellebooglengte maar bij deze jurk vind ik het niet eens zo raar. De pasvorm is ook best goed, na verschillende exemplaren op internet te hebben gezien verhoogde ik de oksels op voorhand met 1,5 centimeter en dat pakte goed uit. Ik naaide de zijnaden op 1,5 centimeter in plaats van de 1 centimeter naadtoeslag die in het patroon zit, omdat het wat wijd leek te worden. Een volgende keer maak ik denk ik een maat 38, ook al is dat een maat kleiner dan wat de maattabel aangeeft.

I’m usually not a big fan of elbow length sleeves but somehow I quite like these. The fit is pretty good for a first try. After seeing some other versions online I raised the armholes by 1,5 centimetre and everything else is a size 40. I sewed the side seams at 1,5 centimetre instead of the 1 cm seam allowance that is included in the pattern because it was slightly big. Next time I’ll probably make a 38, even though that is a size smaller than the chart suggests.

 

 

De taille zit ongeveer 2 centimeter te laag, maar ik vind dat niet storend, het geeft wel een mooie balans. Door mijn hoge taille lijkt mijn bovenlichaam soms wat kort en propperig vind ik, en dat is in deze jurk niet zo.

The waist is about 2 centimetre too low but it doesn’t bother me, I think it makes the dress look well balanced. Because of my high waist my upper torso can look quite short but that isn’t the case with this dress.

 

 

De rok is wat korter dan ik gewend ben, en ik ben er nog niet helemaal over uit wat ik daar van vind. Ik ben niet zo gek op de bovenkant van mijn knieeën, en die zitten nog net vol in het zicht 😎 maar al die zes rokdelen verlengen daar had ik ook geen zin in, dus ik zal er maar mee moeten leren leven, haha.

The skirt is shorter than what I’m used to, and I’m not sure yet how I feel about that. The upper side of my knees is my least favourite body part and they’re in plain sight 😎 I didn’t feel like lengthening those six skirt parts though, so I guess I’ll just have to learn to live with it, haha.

 

 

De overslag zit op de perfecte hoogte, geen inkijk en ook geen onderjurkje dat er bovenuit komt piepen. De plooitjes die in de overslag verwerkt zitten maken het een mooi speels geheel en als je maag een beetje uitsteekt dan valt dat niet zo op. Een ideale jurk dus voor als je uit eten gaat 😉

The wrap is in the perfect spot: no gaping and it just covers my slip dress. The little pleats in the wrap are such a nice touch and they also hide a potruding upper stomach. So this would be a perfect dress to wear to a restaurant 🙂

Joechei, weer een fijne jurk erbij. Ik vind ‘m leuk en hij zit lekker. Er zijn een aantal kleine dingetjes die ik nog wil aanpassen aan het patroon maar dat komt in een latere versie wel. Op het Stoffenspektakel in september maar op zoek naar een paar mooie wintertricots!

Yay, another comfy dress in my wardrobe. I like how it looks and feels. There are some small things I want to adjust, but that’s for another version. I’ll go look for more winter jerseys when the big fabric market is in town in september!

And all those darts

Zoals ik in de blogpost over de eerste versie al vertelde lag er al een uitgeknipte tweede versie van dit patroon klaar. Ondanks al die figuurnaden is het een vrij simpel modelletje om te maken, en het duurde dan ook niet zo lang voordat deze klaar was.

Like I said in the post about the first version of this dress, I already had a second one cut out. Besides all those darts, it’s a pretty easy pattern so it didn’t take long to finish.

 

Dit keer gebruikte ik een punto di milano stof, die is iets dikker dan de punto di roma. Het tekent ook wat minder en er zit meer viscose in dan polyester, waardoor het superfijn draagt. Zacht en lekker warm zonder zweterig te worden, wat bij een hoog polyestergehalte nog wel eens wil gebeuren.

This time I used a ponte di milano, it’s a bit thicker than a ponte di roma. It has more viscose than polyester, which makes it super comfortable to wear. Soft and warm without getting sweaty, like fabrics with a high amount of polyester can get.

 

 

Bij deze jurk verhoogde ik de okselnaad met 1.5 centimeter en daardoor passen de mouwen een stuk beter. De mouwen versmalde ik wat, van niks bovenin de mouwkop tot 2.5 centimeter bij de zoom. Verder haalde ik 2 centimeter lengte uit de mouw ter hoogte van de bovenarm, zodat de figuurnaden nu mooi bij mijn elleboog zitten.

Bij de middenachter- en zijnaden knipte ik geen naadtoeslag aan, waardoor de pasvorm iets strakker is dan bij het vorige exemplaar. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik er heel tevreden mee ben!

To get a better fit I raised the armholes with 1.5 centimetre. I also took in the sleeves, starting with 2.5 centimetre at the bottom and tapering to nothing at the top. The sleeves are also shortened by 2 centimetre, at the upper arm, so that the darts hit me at the elbow.

The center back and side seams were cut without seam allowance to get a slightly closer fit. I think this worked out perfectly and I couldn’t be happier with the fit!

 

 

Het enige probleem is eigenlijk dat ik geen idee heb wanneer of waarheen ik zo’n sjieke jurk kan/moet dragen, haha!

The only issue is that I have no idea when or where to wear such a fancy dress, haha!

 

 

De achterkant vind ik toch wel het mooiste element van de jurk, en dan vooral het bovenpand.

The back is my favourite feature of this dress, especially on the bodice.

 

 

Mag ik nog even uw speciale aandacht voor de rok? Bij het vorige exemplaar voegde ik al wat extra wijdte toe voor mijn flinke bovenbenen. Die liet ik helemaal naar de zoom toe doorlopen, maar daardoor was de onderkant van het voorpand wat groter dan die van het achterpand. Daarom haalde ik die wijdte bij de zoom er weer uit. Nu is het gewoon perfect. Ik heb nog nooit een kokerrok gemaakt die zo mooi viel aan de onderkant.

May I have your attention for the skirt part? At the first version of this dress I added width for my potruding front thights. I added that width from halfway down the skirt all the way to the hem, but that made the front skirt bigger that the back at the hem, which threw off the balance a bit. So I removed the width at the hem, but left it in at thigh-height. Now it’s just perfect. I have never made a pencil skirt that hangs this good at the hem.

 

 

Zie, geen lampekap 🙂  wel nog een stukje draad van het stiksel zie ik. Oeps.

See, no lampshade shape here 🙂 there is a little stray thread there though, oops.

 

 

Ik denk dat dit patroon ook heel mooi zal zijn in een donkergrijs. Misschien met een andere halslijn… Hmm, ideeen genoeg 😉

I think this pattern would also look great in a dark grey, perhaps with a different neckline. Hmmm, plenty of ideas 😉

Tribute month: How to do fashion

Joehoe, de Sewcialists zijn terug! De blog heeft een poosje stilgelegen maar Gillian heeft hem gereanimeerd. Het eerste thema is ‘tribute month’. Als je meedoet is het de bedoeling dat je iets maakt dat geïnspireerd is door een andere naaister die jou inspireert.

Yay, the Sewcialists are back! The blog was hibernating for a while but Gillian brought it back to life. The first theme is ‘tribute month’: make something insipired by someone that inspires you.

 

 

Deze jurk is geïnspireerd door Nanna van How to do fashion. En waar ik zei geïnspireerd door, bedoelde ik eigenlijk schaamteloos gekopieerd van 🙂 Ze maakt en verkoopt niet alleen mooie patronen, maar ziet er ook altijd uit om door een ringetje te halen. Op Instagram liet ze laatst een versie van haar No 5:Aarhus patroon zien in een klein streepje. Dat vond ik zo inspirerend dat ik meteen op zoek ging naar een vergelijkbaar stofje. Het patroon had ik al eerder gekocht en er een testversie van gemaakt, dat was mooi meegenomen. Het paste prima, ik heb alleen twee centimeter lengte uit het lijfje gehaald en het mouwtje iets wijder gemaakt.

This dress is inspired by Nanna from How to do fashion. Wait, did I say inpired by? I meant shamelessly copied from 🙂 She doesn’t only make and sell pretty patterns, she also looks so put together and feminine all the time. Recently she showed a striped version of her No 5:Aarhus pattern on Instagram. I loved it so much that I went off searching for a similar fabric. I already owned the pattern and muslined it recently, so that I was all set. The only changes I made was to remove 2 cm of lenght from the bodice and add a bit of width to the sleeve.

 

 

Het is wel duidelijk dat ik niet de rok van het patroon gebruikte. Die bestaat uit 6 panelen, schuin van draad geknipt. Met deze streepjes leek me dat niet zo handig, en ik wilde juist de nadruk laten op hoe mooi de streepjes een V vormen bij de middenvoornaad. De beste oplossing leek me een gerimpelde rok. Deze is één keer de stofbreedte.

Obviously I didn’t use the patterns skirt. It’s a 6-gore bias cut skirt, and I figured the stripe directions would be all over the place. I wanted that pretty V shape at the center front seam to be the center of attention, so I decided to go for a gathered skirt. 

 

 

Ik ben echt fan van dit lijfje. De kraag is 😍 en doordat er naast het plooitje verder geen figuurnaden in de voorkant zitten ziet het er heel clean uit. De halslijn is laag, maar smal, een beetje flirterig. De mouwtjes zijn gevoerd en hebben daardoor geen zichtbare zoom. Ze zitten nog een klein beetje strak als ik mijn armen naar voren of naar boven steek, dus ze kunnen nog ietsje wijder, maar verder zitten ze mooi, al zeg ik het zelf.

I’m a big fan of this bodice. The collar is just 😍 and since there is no visible shaping besides the center front pleats, it looks very clean. The neckline is low but also narrow, it just looks perfectly flirtatious. The sleeves are lined so there’s no visible hem. They are still slightly tight when I raise my arms so I’ll add a bit more width for next time, but other than that they look pretty good if I may say so myself.

 

 

Door het lichte, gestreepte stofje ziet het er ook nog eens heel zomers uit.

The light, striped fabric makes it a very summery dress.

 

 

Er zit een onzichtbare rits in deze zijnaad die voor de verandering ook echt onzichtbaar is, hoera!

There’s an invisible zipper in this side seam, which is truly invisible for a change, hurray!

 

 

Het kraagje kun je ook omgevouwen dragen, maar ik vind het rechtop mooier, geloof ik.

You can also fold the collar over, but I like it more when it’s straigt.

 

 

Een klein happy-dansje. Bedankt voor je inspiratie en mooie patroon Nanna! En bedankt aan alle Sewcialists, naai-bloggers en -Instagrammers voor de eindeloze stroom inspiratie, informatie en vermaak!

A little happy dance. Thank you Nanna, for the inspiration and this pretty pattern! And also a big thank you to all the Sewcialists, sewingbloggers and -Instagrammers for the endless inspiration, information and entertainment!

jurk 111, Burda aug 2017

 

Dames en heren beste mensen, we zijn hier vandaag om over deze jurk te praten. Het is een heel gaaf patroon, met allemaal figuurnaden, en voelt wat zakelijker dan mijn gebruikelijke jurken 🙂

Hello everyone, we are here today to talk about this dress. It’s a pretty cool pattern, with a lot of darts, and it feels more businesslike than my usual dresses 🙂

Oke, nu even zonder grapjes. Dit patroon staat in de Burda van augustus, het is nummer 111. Ik was meteen verliefd. Misschien ook omdat ik The Good Wife weer aan het kijken ben, en dat daardoor mijn gave-zakelijke-outfit radar wat scherper afgesteld staat dan anders. De garderobes van Alicia, Diane en Kalinda zorgen er bijna voor dat ik mijn baan verruil voor een kantoorbaan-met-dresscode. Bijna.

Ok, seriously now. This pattern is from the august Burda magazine and it’s dress number 111. I fell for it immediately. Maybe it’s because I’m rewatching The Good Wife, which turned my pretty-cool-businesslike-outfit radar on. Alica, Diane and Kalinda’s awesome wardrobes almost makes me want to change my job for one in an office-with-dresscode. Almost.

 

 

Op deze foto’s zie je de figuurnaden het beste. De middenvoornaad liet ik weg door de patroondelen gewoon aan de stofvouw te knippen. De stof had ik nog liggen, het is een punto di roma en komt van hier. Ik had steeds in m’n hoofd om hem te combineren met een andere kleur, maar kwam er maar niet uit hoe dat te doen. Uiteindelijk bleek mijn anderhalve meter precies genoeg voor deze jurk, mits ik het kraagje recht van draad knipte in plaats van schuin.

These pictures show the darts. I left out the center front seam by cutting the pattern pieces on the fold. The fabric is from my stash, it’s a ponte knit and I got it here. I intended to use it for colourblocking but didn’t come up with a pattern and a matching fabric yet. The 1.5 metre I had turned out to be just the right amount for this dress. I just had to cut the collar on grain instead of on the bias.

 

 

Dit is maat 38 met wat aanpassingen aan het rokdeel. Ik deed een aanpassing voor dikke billen 🙂 en een aanpassing voor mijn wat uitstekende bovenbenen op het voorpand. Dat blijkt beter te werken dan het rokdeel over te laten lopen in een maat groter. Ik vermoed wel dat ik wat te enthousiast ben geweest in het aanpassen van het achterpand want het zit wat ruim, maar eerlijk gezegd zit de hele jurk een tikkeltje ruim. Ik heb inmiddels een tweede versie uitgeknipt en bij die heb ik bij de middenachter en zijnaden geen naadtoeslag aangeknipt. Ik vermoed dat als ik hem met de lockmachine naai, het dan precies goed gaat zijn.

This is a size 38 with some adjustments to the skirt part. I did a full butt adjustment, and an adjustment for my potruding front thights. It turns out that works better for me than just grading to a larger size at the skirt. I think I was a bit overenthousiastic with the full butt adjustment, as the back is a bot roomy. But to be honest the entire dress is a bit roomy. So when I cut out the second one I cut the center back and side seams without seam allowance. I hope that when I sew it up with the overlocker it will be just right. 

 

 

De mouwen waren erg ruim, die heb ik aan de onderkant met drie centimeter ingenomen, uitlopend tot niks in de oksel. De oksel zit trouwens wat laag voor mij, die heb ik voor de volgende versie met anderhalve centimeter verhoogd. Ik heb ook twee centimeter lengte uit de bovenarm gehaald, omdat de figuurnaden te laag zaten.

The sleeves were quite wide, I took them in by 3 centimetre at the hem tapering to nothing at the armpit. The armhole is too low for me and I raised it by 1,5 cm for the next version. I also took out 2 cm of length on the upper arm, because the elbow darts were too low.

Als laatste nog even over de lengte. De rok is L A N G! Bij het overtekenen van het patroon haalde ik er al 7.5 cm aan lengte vanaf en uiteindelijk heb ik een zoom van 10 centimeter gemaakt. Ik weet dat ik niet één van de langsten ben, maar dit zou een knielang jurkje moeten zijn…

Finally, a word about the length of the skirt. It is L O N G! After tracing I removed 7,5 cm of length and in the end I hemmed it at 10 cm. I know I’m not that long but this is supposed to be a knee lenght skirt…

 

 

Maar… al met al ben ik helemaal niet ontevreden met deze eerste versie. De modellen die ik uit de Knip maakte zaten een stuk minder goed. Ik denk dat ik de rok nog een klein beetje inneem en dan is ‘ie prima draagbaar, toch?

But… all in all I’m not unhappy with this first version. The patterns I used from Knipmode had a way worse fit (on me). I think I’ll take in the skirt slightly and then just call it a wearable muslin, because it totally is wearable right?

La Maison Victor Solange

Geen idee wat me zo aantrok in het patroon, maar ik heb er speciaal de La Maison Victor voor gekocht. Het zag er gewoon uit als een onwijs relaxt zittend jurkje. Ik heb mezelf er nog van proberen te weerhouden door mezelf te overtuigen dat ik dit patroon toch echt ook wel zelf kon tekenen, maar uiteindelijk ben ik toch gezwicht, haha.

I don’t know what attracted me to this pattern, so much that I bought this issue of La Maison Victor just for it. It just looked like an incredibly comfy dress. I tried to tell myself that this was a dress that I could easily draft myself but it didn’t work and in the end I bought the magazine anyway, haha.

 

 

Het blijkt er niet alleen uit te zien als een onwijs relaxt zittend jurkje, dat is het ook! Ik maakte het zonder de zakken en zonder het ritsje op het achterpand, maar met een omvouwelastiekje aan de hals. Dat ik iets te strak aantrok tijdens het naaien waardoor het een beetje trekt maar soit. Dit is een maat 38, behalve in de taille, daar is het een 36. Ik moest het nog wel een beetje innemen en wat frutten met de vorm van de zijnaden want de taille zat wat te laag, waardoor het een wat zakkerig geheel werd. Gelukkig was dat makkelijk op te lossen 🙂

Turns out it doesn’t just look like an incredibly comfy dress, it is an incredibly comfy dress. I left off the pockets and the zipper, and finished the neckine with some fold over elastic. Which I pulled too much when sewing on so it pulls a bit. Oh well. This is a size 38 with a 36 waist, but I had to take it in and mess with the shape of the side seams a bit. The waist was a bit low which made it look baggy. Fortunately it turned out pretty easy to fix 🙂

 

 

Het patroon heeft een middenachternaad en dat vind ik altijd wel fijn. In de overgang van mijn rug naar mijn billen zit een flinke curve dus dan komt een middenachternaad goed van pas.

The pattern has a center back seam which I like. There’s quite a cruve where my lower back turns into my bum so a center back seam allows for easier fitting.

 

 

Omdat ik bang was dat het jurkje wat aan de korte kant zou zijn verlengde ik het patroon met een centimeter of tien. Uiteindelijk haalde ik er een paar centimeter af en zit er ook nog best een diepe zoom in. De lengte zal dus ongeveer hetzelfde zijn als hoe het patroon eerst was 🙂

Because I thought this dress was going to be a bit short I lengthened the pattern with 10 cm. In the end I took off a few cm and sewed a pretty deep hem so this is probably about the same length as the pattern was 🙂

 

 

De stof is dezelfde als één van mijn Apollon sweaters, alleen dan in het grijs in plaats van lichtblauw. Het is een heerlijk stofje. Het is ook echt een heerlijk jurkje! Wel wat korter en met een wat wijdere pasvorm dan ik gewend ben, maar soms is het ook goed om eens wat nieuws te proberen toch?

The fabric is the same as one of my Apollon sweaters, but in grey. It’s a very comfy fabric. In fact, this is a very comfy dress! It’s shorter and wider than I’m used to, but it’s good to try something new every once in a while isn’t it?

Chub rub club

Joehoe, het is weer mooi weer en we hebben de hele zomer nog voor ons. Dé tijd voor jurkjes en rokjes. Heerlijk vooruitzicht toch? Voor mij, en met mij nog veel meer vrouwen, zit er wel een klein nadeeltje aan: schurende bovenbenen. Als je er last van hebt, dan weet je hoe pijnlijk dat kan zijn. Om ze te voorkomen droeg ik al een aantal jaar lange onderbroeken van Sloggi. En alhoewel dat een heel stuk beter was dan korte leggings of nog erger: afgeknipte panties (zweten!!!), vond ik ze best duur en ze tekenen ook een beetje aan de bovenkant.

Yay, the weather has turned nice again and we have the whole summer ahead of us. Finally time to wear those summer dresses and skirts! But for me, and a lot of other women, it has a slight downside: thigh chafing. If you have this, you know how painful it can be. To prevent it I have been wearing store-bought long underpants. While they are way better than short leggings or, even worse, cut off tights (sweaty!!) they are quite expensive and dig in a bit on top. 

Toen ontdekte ik de Hilda bike shorts van Ohhh Lulu.

Cue the Hilda bike shorts by Ohhh Lulu.

 

(image from Craftsy)

 

Toen ik hem wilde kopen ontdekte ik dat ik het patroon al eerder had gekocht. Dat zit kennelijk in de familie, want dat had mijn oma regelmatig met schoenen 🙂

When I went to buy them, I discovered that I already bought the pattern. Apparently this runs in the family, my grandma had that happen with shoes on multiple occasions 🙂

 

 

Het is een echt onderbroek-patroon, compleet met kruisje. Dat in elkaar zetten was even een klusje. Het kruisje heeft de vorm van een spekje, en je naait het eerst in het ene been vast om vervolgens de andere kant tegelijk met de kruisnaad te naaien. Ik deed dat op mijn lockmachine, en de naadtoeslag van een centimeter maakte dat ingewikkelder dan nodig. Daarom knipte ik een halve centimeter van de naadtoeslag af, zodat de breedte van een lockstiksel overbleef. Op die manier kon ik het precies langs het mes van mijn machine laten lopen. Dat werkte een stuk makkelijker!

It’s a real underwear pattern, complete with a crotch gusset. It’s a bit of a hassle to get that on. It has a diamond shape, and you sew it to one leg first and then sew the other side at the same time as the crotch seam. The pattern has a one centimetre seam allowance and on my serger that made it more fiddly than needed. I cut down the seam allowance to the width of a serged seam. That way I could use my serger blade as a guide, which was way easier!

 

 

Daar zie je het kruisje. Als stof gebruikte ik katoenen tricot. Viscose kan ook, maar dat vind ik toch wat zweteriger dan katoen. Het patroon voorziet in een bovenkant van omvouwelastiek maar mijn voorkeur gaat uit naar een mooi kantrandje. Dat tekent minder en ik vind het makkelijker om aan te zetten.

Here you can see the crotch gusset. The fabric is a cotton jersey. Viscose jersey would also work but I prefer cotton. The pattern tells you to finish the top of the shorts with fold over elastic but I prefer a nice wide stretch lace. It doesn’t show under clothes and I find it easier to apply. 

 

 

Dit is hoe ik dat doe: met een blokje post-its om de afstand te bepalen. Het kant ligt met de goede kant naar beneden en de stof ook. Ik stik het vast met een zig-zag steek terwijl ik het kant een heel klein beetje uitrek. Om het zo netjes mogelijk te krijgen heb ik wel de volgorde een beetje veranderd, ik stik eerst de voorkruisnaad, doe dan het kant op de bovenkant en stik van de achterkruisnaad dicht. Door de vorm van het kruisje dat erin zit gaat dat heel makkelijk, en zo loopt het kantje mooi door aan de voorkant.

This is how I do that: with a stack of post-its as a guide. The lace is right side down and so is the fabric. It’s sewn with a zig-zag stitch and the lace is stretched slightly while sewing. To get a neat finish I changed the order of construction a bit. After sewing the front crotch seam I apply the lace and then sew the back crotch seam. Because of the shape of the crotch gusset that’s easy to do, and it gives a nice flat finish at the front.

 

Na de eerste twee versies (de blauwe en de groene hierboven) maakte ik het patroon iets kleiner. Als ik de maattabel volg dan zou ik een S taille en een L heup moeten maken, en dus koos ik voor een M. Die was in de taille iets te ruim en de pijpjes kropen wat omhoog. Uiteindelijk heb ik nu een patroon ergens tussen S en M in, en die past goed. Ik las in reviews van het patroon dat de taillehoogte wat aan de lage kant was, en ik wilde de pijpjes niet te kort, dus gebruikte ik de lengte en hoogte van de grootste maat. Dat was perfect.

After the first two versions (the blue and green ones above) I sized down a bit. According to the size chart I’m an S at the waist and L at the hips, so I chose to cut a size M. It was slightly big at the waist and the legs crawled up a bit. The adjusted pattern is now somewhere between S and M. In reviews I read that the rise was a bit short and I like the legs slightly long so I used the rise and leg length of the biggest size and it’s perfect.

 

En nu, in de naam van de naai-wetenschap, sta ik in mijn  ̶h̶e̶m̶d̶ onderbroek op het internet.

And now, in the name of sewing science, here I am on the internet in my underwear.

 

 

Zo zitten ze dus. Ik ben er heel blij mee, ze zitten fijn, beter dan mijn oude Sloggi’s en het is een stuk goedkoper om ze zelf te maken! Inmiddels heb ik er 6 gemaakt, en ik draag ze bijna iedere dag. Ondanks het kantje vind ik ze niet heel charmant als onderbroek, maar het is altijd charmanter dan die rode plekken met bultjes 😀

So this is how they look. I’m really, really happy with those. They are much more comfortable than the store bought long underpants and it’s way cheaper to make them myself! I’ve already made 6 pairs and have been wearing them almost every day (not all 6 at the same time obviously). Despite the lace I don’t think they’re particularly charming but it does look better than that chafing rash 😀

 

Handwas en snel drogen in de zon: een teken van succes / A hand wash and drying quickly in the sunshine: sure sign of succes

 

Kortom: wat mij betreft een echte aanrader, dit patroon!

Long story short: I can’t recommend this pattern enough!

Sandra jeans the third and a t-shirt

Ken je dat gevoel dat je krijgt als je een heel gaaf boek uit hebt, of als je een toffe serie uitgekeken hebt? Dat gevoel heb ik ook als ik een goed gelukt naaiproject heb afgerond. Onlangs realiseerde ik me dat dat de reden is dat ik van een geslaagd patroon vaak meteen er achteraan een tweede versie maak.

You know the feeling you get when you finish a really good book or a great tv-series? I get the same feeling when finishing a very succesful sewing project. Recently I realised that’s the reason I often sew the same pattern twice in a row.

 

 

Hier dus maar weer een Sandra jeans van Style Arc, haha. Dit keer met iets wijdere pijpen, en in een lichtblauwe non-stretch denim uit mijn voorraad.

So, here is yet another Style Arc Sandra jeans, haha. This time in a pale blue non-stretch denim from the stash and with slightly wider legs.

 

 

Het is wel lastig om zo’n lichte stof goed op de foto te krijgen. Deze foto’s zijn gemaakt toen ik de broek net af had, hij zit nog goed strak. Dat was ook de bedoeling, want bij zowel de Morgan jeans als mijn eerdere non-stretch Sandra loopt de stof tijdens het dragen aardig uit. Ik hoop dat dat zo wat beter opgevangen wordt door de stof. In de taille tekent hij een beetje, maar daardoor zakt ‘ie in ieder geval niet af 😉 Voor het verstevigen van de tailleband volgde ik de eerste methode uit deze tutorial en die werkt heel goed!

Getting good pictures of such a light fabric is a bit hard. These pics were taken as soon as I finished the jeans, it’s still quite tight. I intended them to be, because both my Morgan jeans and the other pair of non-stretch Sandra bag out quite a lot when worn. I hope this way it won’t show as much. The top of the waistband digs in a bit but hey, at least they won’t slip down 😉 I used the first method from this tutorial to reinforce the waistband and that worked beautifully.

 

 

Ik ben superblij met de pasvorm achter in de rug. Broeken die ik in de winkel koop sluiten hier nooit mooi aan, deze is perfect!

I’m so pleased with the fit at the back waist. Pants or jeans I from the shops never sit right here, and these are perfect!

 

 

Het shirt maakte ik ook zelf. Ik was al een poosje op zoek naar een shirt of vest in deze kleur, maar ik kon het nergens vinden. Gelukkig kon ik wel stof in de goede kleur vinden, en het patroon maakte ik vorig jaar zelf in mijn zoektocht naar het perfecte t-shirtpatroon. Het trekt een klein beetje bij de oksels maar ik weet inmiddels hoe ik dat moet aanpassen. Verder is het niet gezoomd, ik vond het er wel leuk uitzien met die opgekrulde mouwen en onderkant, lekker casual.

The shirt is also me-made. I have been looking for a shirt or cardigan in this colour but couldn’t find it. I did however find fabric in the right colour, and the pattern is the one I made last year in the search for the perfect fitted tee pattern. It pulls a bit under the arms but I now know how to fix this. It isn’t hemmed, I like how casual the curled up sleeves and bottom looks.

 

 

Wat zo tof is van dingen precies op maat maken, is dat deze broek ondanks de strak-heid totaal niet oncomfortabel is of me in mijn bewegingsvrijheid beperkt zoals je ziet.

The great thing of making things to fit is that these jeans, despite their tightness, are in no way uncomfortable or restrictive, as you can see in the photo above.

 

 

Verder had ik er niet zoveel zin in, qua foto’s 😉

This was kind of how I felt about taking pictures 😉

 

 

In plaats van een jeansknoop gebruikte ik weer twee drukknopen. Dat zit wat steviger en het is minder zichtbaar door shirts heen. Het label komt van Dutch Label shop. Ik kreeg onlangs een mailtje of ik hun labels wilde uitproberen, gratis. Daar hoefde ik niet lang over na te denken natuurlijk 🙂 De inspiratie voor dit label kwam van een foto die Brooke onlangs Instagramde (de één-na-laatste). De kwaliteit is dikke prima, ze zijn mooier dan de andere labels die ik heb laten maken.

I used snaps instead of a jeans button again. I like how it feels more secure and they don’t show through shirts like jeans buttons can do. The label is from Dutch Label shop. They recently e-mailed me and asked wheter I wanted to try their labels, for free. It didn’t take long to decide 🙂 Inspiration for this label was this Instagram pic of Brooke (the one but last). The quality looks pretty good, they look better than any other label I had made.

 

 

Het patroontje op de kontzak. Bijna niet zichtbaar door het ecru doorstikgaren.

The back pocket topstitching. Almost invisible in this off-white topstitching thread.

 

 

En omdat ik deze broek toch waarschijnlijk alleen maar met opgerolde pijpen ga dragen heb ik hem niet gezoomd. Een beetje efficiency is immers nooit weg!

And because I’ll probably only wear these with the legs rolled up, I dind’t hem them. A bit of efficiency never hurts, right?!

p.s. ook je eigen labeltjes bestellen met korting? Dutch Label shop geeft je met de code “ingemaakt15” 15% korting op je bestelling (30 dagen geldig, vanaf vandaag)

p.s. want to order your own labels too with a discount? Dutch Label shop gives you a 15% discount if you use the code ‘ingemaakt15’ (valid for 30 days, starting today)

I am Apollon jacket hack

Een tijdje terug kon ik niet zo goed slapen. Vaak komt dat omdat het dan een beetje druk is in mijn hoofd. Om mezelf af te leiden ga ik dan meestal even internetten op mijn telefoon. Op één of andere manier dacht ik dit keer dat het wel een goed idee zou zijn om online wat stoffen te bekijken. Newsflash: dat is het niet, haha. Het was echter wel het moment dat de inspiratie toesloeg. Ik zag deze stof en dacht meteen aan een soort bomberjasje-versie van de Apollon sweater. Anderhalve dag later stond de postbode op de stoep met de stof en boordstof.

A short while ago I couldn’t sleep. Usually this happens because of too many thoughts in my head, and I try to distract myself by browsing on my phone a bit. Somehow this time I thought it would be a good idea to look at some fabrics online. Newsflash: it is not, haha. It was however also the moment inspiration struck and I suddenly envisioned this fabric as a bomber jacket version of the Apollon sweater

 

 

 

Om dit jasje te krijgen deed ik de volgende patroonaanpassingen:

  • een middenvoornaad toevoegen voor de rits, met 1 cm naadtoeslag en de naad verstevigd met naadband ivm het gewicht van de rits
  • de halslijn een beetje verlagen ivm de lengte van de rits
  • de halsbies naar beide mv kanten taps toe laten lopen zodat deze in het voorpand ‘verdwijnt’
  • de tailleband in drie stukken gemaakt. De stukjes aan beide kanten van de rits zijn 7,5 cm breed.

Wat ik vergat maar een volgende keer wel ga doen:

  • dat mijn aangepaste patroon een naad middenachter heeft. Ik heb deze gewoon op de stofvouw geknipt en daardoor is het achterpand een cm te breed. Lekker slim 🙂

 

 

 

To get the pattern for this jacket I adjusted the pattern like this:

  • added a center front seam and gave it 1 cm seam allowance. I also interfaced this seam because of the weight of the zipper
  • loweder the neckline a bit to accommodate the length of the zipper
  • changed the shape of the neck band so it ‘disappears’ into the front bodice
  • chopped the waistband into 3 pieces. Those on both sides of the zipper are 7.5 cm wide.   

Things I forgot but plan to do next time:

  • remember that my adjusted sweater pattern has a center back seam. I cut it on the fold as it is, which added a cm of width to the back, which it doesn’t need. Very clever, ahem 🙂

 

 

Oh, en zakken toevoegen. Misschien een paspelzak of een kangaroezak. Want zeg nou zelf, op deze plek mist iets 😉

Oh, and add pockets. Single welt or kangaroo ones. Because as you can see, there is definately something missing here 😉

 

 

Ik denk dat dit een perfect vest is als extra ‘laagje’ voor als het net wel/niet warm genoeg is om zonder jas naar buiten te gaan. Daarvoor heb ik al een spijkerjasje maar bij een spijkerbroek vind ik dat dan weer niet zo mooi. Ik ben kennelijk niet hip genoeg voor double denim, haha.

I think this jacket is perfect as an extra layer for those days when it’s just/just not warm enough to go outside without a jacket. I have a jeans jacket for those days but I don’t like how it looks with jeans. Apparently I’m not hip enough for double denim, haha.

 

 

 

Lol met mezelf tijdens het foto’s maken 🙂

I had way too much fun while taking these pictures 🙂

 

 

 

De afwerking aan de binnenkant is niet super netjes. De bovenkant van de rits heb ik gewoon naar binnen gevouwen en de tailleband-stukjes zijn een  beetje uitgerekt. Niet echt dingen waar ik me druk over kan maken.

The finishing on the inside could be better. I just folded back the zipper tape at the top and the waistband pieces got stretched out slightly. I’m not at all bothered by this though.

 

Dat was hem dan, mijn jasje. Driewerf hoera voor knutselen met patronen!

Well there it is, my jacket. Hip hip hooray for pattern hacking!